Nareszcie przyszedł długo oczekiwany wrześniowy piątek. Wieczorem mieliśmy zjawić się na przystani w Rajgrodzie, aby odebrać wiekowego Morsa GT, którym to postanowiliśmy popływać weekendowo po jeziorze Rajgrodzkim. To urokliwe jezioro przypominające trochę Jeziorak położone jest w północno wschodniej części Polski. Jest jednym z niewielu miejsc nieodkrytych szerzej przez żeglarzy, co z pewnością doceniają ci którzy nie przepadają za tłumem.

Kto zna tekst jednej z najsłynniejszych polskich szant Jurka Porębskiego ten wie gdzie słowa tej znanej pieśni miały nas doprowadzić. No właśnie gdzie? Do Kopenhagi rzecz jasna, ponieważ taką trasę zaplanowaliśmy na rejs bałtycki zamykający kolejny sezon żeglarski. Jednak Neptun jak to ma w zwyczaju napisał własny scenariusz rozdając nieco znaczone karty do tego szlema.

W pewien sierpniowy wtorek wykonałem telefon do kolegi: „jedziemy w weekend gdzieś popływać?”. „Oczywiście że jedziemy, tylko gdzie?” – odpowiedział on. „Wielkie jeziora – bez sensu, suwalskie za daleko, na Jezioraku byłem w czerwcu, a coś byś powiedział na okolice Ostródy?”. „Pasuje. Ręka”. „Ręka”.

Był piękny sobotni sierpniowy poranek. Tego dnia umówiliśmy się z przemiłym panem Bosmanem na wyczarterowanie żaglówki. Z łódek kabinowych została mu tylko jedna, gdyż Carina i Orion były już wcześniej zarezerwowane. Krótko po 10.00 dotarliśmy do klubu żeglarskiego Lumel nad jeziorem Niesłysz (woj. Lubuskie). Otworzyliśmy bramę i zaparkowaliśmy auto. Wyjęliśmy rzeczy i ruszyliśmy na pomost. Przedostatnia łódka po lewej stronie to był on…